Λήξη Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου

1919-1939

Στις 30 Οκτωβρίου 1918 υπογράφεται η πρώτη ανακωχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου, μεταξύ του Άγγλου ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων της Αντάντ αφενός και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφετέρου. Αυτή η συνθήκη απετέλεσε και την απαρχή της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η συνθήκη των Βερσαλλιών

1919-1939

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) είναι η συνθήκη ειρήνης που τερμάτισε επίσημα τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάμεσα στην Αντάντ (γαλλ. entente) και τη Γερμανική Αυτοκρατορία. Μετά από έξι μήνες διαπραγματεύσεων, που έλαβαν χώρα στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού, η συνθήκη υπεγράφη ως συνέχεια της ανακωχής της 11ης Νοεμβρίου 1918 του δάσους του Κομπιένης. Παρότι υπήρχαν πολλές διατάξεις στη συνθήκη, μία από τις πιο σημαντικές όριζε ότι η Γερμανία αποδεχόταν την πλήρη ευθύνη για την έναρξη του πολέμου και, σύμφωνα με τα άρθρα 231-248, αποδεχόταν να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις σε διάφορες χώρες.

Η δημοκρατία της Βαϊμάρης

1919-1939
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 

Η πρώτη αυτή γερμανική δημοκρατία πήρε το όνομά της από την πόλη Βαϊμάρη (Weimar), όπου συνήλθε η Γερμανική Εθνοσυνέλευση για να δημιουργήσει ένα νέο Σύνταγμα μετά την κατάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο Hitler στην εξουσία

1919-1939

Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η γερμανική μοναρχία καταλύθηκε και, από το 1919, εγκαθιδρύθηκε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Η Συνθήκη των Βερσαλλιών υπήρξε εξουθενωτική για τη Γερμανία, επιβάλλοντάς της σημαντικές εδαφικές παραχωρήσεις στην Πολωνία και τη Γαλλία, ασφυκτικούς περιορισμούς στις ένοπλες δυνάμεις (στράτευμα - Ράιχσβερ (Reichswehr) έως 100.000 στελέχη κατ' ανώτατο όριο), υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις, καθώς και την περίφημη παράγραφο περί αποκλειστικής ενοχής της Γερμανίας για το ξέσπασμα του πολέμου.

Η προσάρτηση της Αυστρίας

1919-1939

Με την ονομασία Anschluss (προφ. Άνσλους) είναι γνωστή η προσάρτηση της Αυστρίας, το 1938, στο Γερμανικό Ράιχ (Deutsches Reich), που δημιούργησε στη χώρα το καθεστώς των Εθνικοσοσιαλιστών του Χίτλερ.

Η συμφωνία του Μονάχου

1919-1939

Πρόκειται για την συμφωνία που επέτρεπε στους Ναζί την κατοχή της Σουδητίας. Η συμφωνία υπογράφηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1938 μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης, δηλαδή της Γαλλίας, Βρετανίας, Ιταλίας και Γερμανίας, χωρίς όμως την παρουσία και την συγκατάθεση της Τσεχοσλοβακίας. Για τις ευρωπαϊκές χώρες, ήταν μια αποτυχημένη απόπειρα εκτόνωσης της επεκτατικής πολιτικής των Ναζί. Εξ αιτίας της αποχής της Τσεχοσλοβακίας από τη συμφωνία και της μη τήρησης της Συνθήκης του Λοκάρνο από τη Γαλλία, ονομάστηκε επίσης "Διαταγή του Μονάχου" και "Προδοσία του Μονάχου" αντίστοιχα.

Η προσάρτηση της Τσεχοσλοβακίας

1919-1939

Κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού του 1938, ο Χίτλερ άρχισε συστηματικά την προπαγανδιστική προετοιμασία, κατά της Τσεχοσλοβακίας. Αποφάσισε να διαπραγματευτεί τα δικαιώματα των Σουδητών, απαιτώντας από την κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας, ισότητα μεταξύ αυτών και των Τσεχοσλοβάκων, πράγμα που ο πρόεδρος της χώρας Edvard Bene? αρνήθηκε.

 

Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ

1919-1939

Γνωστό και ως Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης, το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης, προέβλεπε οτι οι δύο χώρες ήταν υποχρεωμένες να μην επιτεθούν η μία στην άλλη και παράλληλα να μείνουν ουδέτερες, αν η μία από αυτές εμπλακεί σε πόλεμο. Παράλληλα, με μυστική συμφωνία (της οποίας την ύπαρξη επίσημα αρνούνταν και οι δύο πλευρές μέχρι το 1989), προέβλεπε μια προσυμφωνημένη διαμοίραση της Πολωνίας στις δύο αυτές δυνάμεις μετά την κατάληψή της και η αναπροσαρμογή της σφαίρας επιρροής των δύο χωρών στις χώρες της Βορειοανατολικής Ευρώπης.